039. Księżna

Uwielbiam filmy kostiumowe. Nie uważam się za romantyczkę, i denerwuje mnie nawet najmniejsza wzmianka na temat wyższości miłości nad innymi wartościami. Nie czytam i nie oglądam romansideł, chyba że... ich akcja toczy się w czasach odległych, a główne bohaterki są delikatnymi damami ubranymi w ogromne suknie, z których każda jest osobnym dziełem sztuki, Nie chciałabym być jak one, lubię XXI wiek razem z prawami wyborczymi kobiet, możliwością zdobywania wykształcenia, bieżącą wodą i zakupami internetowymi. Ale patrzeć na nie uwielbiam.

Keira Knightley jest stworzona do ról w filmach kostiumowych. Idealnie wpasowuje się w tamte czasy. Jest piękna, ale w taki klasyczny i delikatny sposób, potrafi jednak być naprawdę twarda. Zachwycałam się nią w Dumie i uprzedzeniu oraz w Annie Kareninie, to pozachwycam się i teraz. Rola odegrana perfekcyjnie.

Dość o aktorce, teraz kilka słów o filmie. Księżna to typowy romans historyczny. Jeśli ktoś będzie próbował szukać w nim tej historii, za dużo nie znajdzie. Cała akcja toczy się wokół młodej mężatki, tytułowej księżnej. Nie jest ona szczęśliwa w swoim małżeństwie, które zaaranżowała jej matka. Mąż ciągle wypomina jej, że nie spełniła swojego małżeńskiego obowiązku i nie dała mu syna.  Naturalną więc koleją losu jest to, że jedno lub drugie z małżonków znajdzie sobie kochanka. Kto pierwszy zdradzi? Tego nie powiem. W filmie nie zbyt wielu zaskakujących zwrotów akcji, nie chcę więc niczego zdradzać.

Według mnie, jest to film typowo dla kobiet. Z pewnością nie dla wszystkich, ale jestem pewna mężczyźni nie dadzą rady obejrzeć go w całości. Reżyser nie skupił się na akcji, a raczej na emocjach. I wyszło mu to świetnie.  No a poza tym - kostiumy :) Polecam szczerze każdej fance tamtej epoki. Świetny film na spokojny wieczór.

Zwiastun