095. Mam ochotę na rewolucję :)

Do tej pory nie sięgałam po żadne poradniki. Zawsze wychodziłam z założenia, że "nie będzie mi obcy człowiek mówił, jak mam żyć". Lekcje madame Chic to pierwsza przeczytana przeze mnie książka, którą można by podciągnąć pod kategorię poradników (no dobra, był jeszcze Książę Machiavellliego, ale ponieważ nie będę raczej świata podbijać, nie odnosiłam jego rad do własnej osoby).

źródło

Lekcje madame Chic to relacja z tego, czego autorka nauczyła się podczas swojego pobytu w Paryżu. Jej sposób na ubieranie się, odżywianie, makijaż, przyjmowanie gości oraz życie z pasją. To recepta na życie wypełnione harmonią, kulturą, pewnością siebie i po prostu szykiem. Nie znajdziecie tam rad, jeśli masz taką a taką figurę, noś takie a takie ubrania. Miej milion butów odpowiednich na każdą możliwą okazję. Zaczynaj dzień od ćwiczeń i koniecznie zapisz się na fitness. O nie, to zdecydowanie nie ten typ poradnika. W każdym rozdziale autorka podkreśla to, że mamy się dobrze czuć: w naszych ubraniach, w naszych ciałach, w naszych domach. Mamy zadowalać się tylko najlepszymi rzeczami dostępnymi z naszymi funduszami (życie ponad stan na pewno nas nie uszczęśliwi), niczego nie oszczędzać na potem, zdać sobie z własnej atrakcyjności i umiejętnie ją podkreślać, rozwijać się duchowo.

Książkę przeczytałam w jedno popołudnie. I wiecie co? To jest dokładnie takie życie, o jakim od dawna marzyłam. Chaos mnie męczy i przeraża. Lubię mieć wszystko na swoim miejscu, zaplanować sobie następny dzień, otaczać się ciszą. Najchętniej nie stykałabym się z radiem, telewizją, niedbałymi posiłkami i życiem w ciągłym biegu. Moje mieszkanie wypełniłabym antykami, muzyką klasyczną i książkami. Myślę, że po prostu urodziłam się kilka wieków za późno.

Wracając jednak do tytułowej rewolucji. Jennifer L. Scott poświęca sporą część książki na garderobę w kapsułce - garderobę składającą się z 10 rzeczy. Niemożliwe? Według niej możliwe jak najbardziej. Dla mnie jednak to byłby chyba jednak za duży krok. Mam jednak zamiar zastosować się do innych jej rad i nosić tylko to co:
- lubię
- w czym wyglądam dobrze
- co jest dobrej jakości (precz porozciągane t-shirty)

Uświadomiłam sobie, że zasługuję na to, żeby nosić ładne rzeczy. Nie oszczędzać je na wyjątkowe okazje, które być może nigdy nie nadejdą, nie obniżać sobie poprzeczki podczas ubierania się tylko dlatego, że cały dzień mam zamiar spędzić w domu. Której z nas nie zdarzyła się sytuacja, kiedy chodzimy sobie po domu z nieumytymi włosami, bez makijażu, w starych, być może brudnych ubraniach, a tu dzwonek do drzwi? Mnie zdarzyła się nie raz. Zamiast krępować się wtedy, albo szybko się przebierać, nie lepiej było rano przeznaczyć na ubieranie się kilka minut więcej i trochę lepiej się ogarnąć?

Tak więc na początek szykuję rewolucję szafy. Moja siostra już się cieszy, bo zawsze przy takich okazjach zgarnia kilka ciuszków. Ja mam nadzieję, że dzięki temu rano nie będę miała już dylematów co na siebie włożyć. Bo im mniej ubrań będę miała, tym mniej możliwości. I tym szybciej w końcu się na coś zdecyduję.

Lekcje madame Chic przeczytałam dzięki Linie, u której wygrałam tę książkę w rozdaniu. To naprawdę wspaniała nagroda. Czuję się zainspirowana :) Dziękuję Ci za to serdecznie.

Dla zainteresowanych mam jeszcze link do bloga Jennifer --> The Daily Connoisseur